Van afgelopen dagen heb ik jullie niet zoveel bijzonders te melden over de theatergroep. We zijn druk bezig met het script, maar 
net als vorig jaar valt het niet mee. Het tempo ligt erg laag en er is altijd wel wat. Dan is er weer een ziek (meestal zeggen ze dat ze malaria hebben), dan moet er weer een op de compound helpen, of hebben ze ineens ergens voor 1 dag werk wat dan voor gaat, of is de energie ver weg te vinden. En op tijd komen blijft lastig. Ze vinden het allemaal heel leuk, maar het zit een beetje in de cultuur om te hangen. Ik denk dat het door het weer komt en dat ze niet gewent zijn actief bezig te zijn en veel na te moeten denken. Het kost mij vreselijk veel energie om ze na te laten denken, hoewel ik zie dat ze het heel graag willen maar dat het niet zo werkt als bij ons. Voor mij steeds weer een uitdaging om ze te leren zelf na te denken en niet alles van mij af te laten komen. Wat dat betreft ben ik een echte juf of zoals hun mij noemen ‘our Teacher’
Als ik even geen teacher ben dan zit ik op het strand, of lees mijn boek in alle rust in mijn hutje of vertoef b
ij wat mensen in het dorpje. De vrouwen hier zijn gek op glitter en felle kleuren. Als ze op de compound vertoeven hebben ze oude kleren (werkkleding) aan. Het ziet er voor ons heel armoedig uit. Weinig wat nog heel is en alle is vies. Maar zodra ze de deur uit gaan wordt er een prachtige jurk te voorschijn getoverd. Er worden wat simpele sieraden om gedaan, soms een pruik op gezet en dan staat er ineens heel iemand anders. Mijn zus had wat potjes nagellak meegegeven en wat make-up. Ze zijn er gek op maar hebben niet het geld om het te kopen. Het was een feest toen de potjes te voorschijn kwamen. Binnen de kortste keren werden de nagels van de tenen en alleen de linker hand vol gekalkt met alle kleuren. Waarom alleen de linker hand! omdat ze hier altijd met hun rechter hand eten. Ze hebben hier geen vorken, messen of lepels. En waarschijnlijk denken ze dat het afgeeft ofzo. Het was echt grappig want het zag er niet uit. Ze vonden het helemaal geweldig. Savonds heb ik laten zien hoe wij het altijd doen. Ik heb een kippenveer van de grond gepakt en met het puntje maakte ik stipjes en streepjes op de gelakte nagels. Helemaal leuk vonden ze het.
In een van vorige verslagen heb ik vertelt dat er door het dorp allerlei beesten los lopen. Kippen,schapen, geiten enz. elke beest weet precies op welke compound hij thuis hoort. Van de week zat ik op een avond in een compo
und en werd er een geit in de keuken ( de keuken is hier en kleien hutje op de compound waar op houtvuur wordt gekookt) gestopt. Bij de kip die daar achter de kookpot al weken aan het broeden is. Ik vroeg waarom de geit in de keuken moest overnachten. Ze vertelde mij dat de geit zwanger was en het wat onrustig werd, dus het zou kunnen dat de geit ging bevallen. En dat was dan een goede kraamkamer. En ja hoor de volgende ochtend toen de deur van de keuken open ging, wat stond daar….? niet 1 geit maar 2…… Zo grappig hoe natuurlijk dat hier allemaal gaat. En zo maken ze dan weer een voorraad voor de eerst volgende Tabaski feest, waarbij 
er altijd een schaap om geit geslacht moet worden.
Radio, tv en kranten hebben ze hier nauwelijks. Af en toe zie je een transistor radiootje ergens staan. Ze hebben dan ook soms geen idee wat er in de wereld gebeurd. Zo ook met het nieuws over Nelson Mandele. Dit hoorde ik pas zondag ochtend omdat ik toevallig bij iemand was die een klein radiootje had staan. Ondanks ik in Afrika zit en ze Mandela allemaal kennen zijn ze er hier niet zo mee bezig. Ik krijg er dus weinig van mee.
Afgelopen zaterdag heb ik televisie gekeken. Voor ons heel gewoon, maar voor hier niet. Echt heel grappig. Hier in het dorp hebbe
n maar een paar mensen een tv. Tv’s die je bij ons niet meer te koop zijn. Op zaterdag komt er op de compound, waar ik regelmatig vertoef een knetter oude televisie te voorschijn. Overal worden kabels vandaan gehaald en getrokken om ergens wat electra af te tappen. Dan wordt er een film kanaal op gezet en hup het halve dorp komt met krukjes en emmers om op te zitten aan. En met z’n alle zitten we dan en film te kijken. Jong en oud vinden dit prachtig. Ik zat zo in mijn film dat ik niet het gevoel had dat ik buiten zat. Was even met mijn gedachten thuis op de bank. Toen de film afgelopen was zat ik ineens met mijn voeten in het zand met pijn in mijn kont van het zitten op een boomstronk.
Elke dag is weer bijzonder. Ik ervaar het als een enorme rijkdom om dit te mogen doen. Het enorme cultuur verschil blijft mij verbazen. Nog 12 dagen te gaan dan zit de eerste periode er alweer op.
Spreek jullie snel weer
