Assalamalekoem (  Hallo, in het Arabische)

De tijd vliegt en de eerste week is alweer voorbij.

Het startschot is gegeven en wij zijn druk in de weer om naar het filmproject toe te werken.

Het script is gelezen en de rollen zijn verdeelt. Ze hebben er zin in……..

De eerst week hebben we met de jongeren het script gezamenlijk gelezen. Het is bijzonder om te horen hoe iedereen op een verschillend niveau zit met lezen. Je kan duidelijk horen wie zijn (lagere) school heeft af kunnen maken en wie heeft moeten stoppen om wat voor redenen dan ook. Meestal zijn dat 23 (1)financiële redenen. Het mooie is dat ze tijdens het voorlezen elkaar hielpen, sommige lezen op het niveau, 2de  klas lagere school.

Bij ons gaat alles veel meer georganiseerd en gestructureerd. Terwijl wij ons best doen om in alle rust het script met elkaar te lezen in de openlucht, verzamelen er zich allemaal kinderen die nieuwsgierig zijn wat wij als blanke daar doen. Je merkt dat de theatergroep zich daar niet zo aan irriteert omdat die gewend zijn om altijd met veel mensen en herrie om zich heen iets te doen. Zodra je de nieuwsgierige/schreeuwende kinderen hebt weg laten jagen om wat stilte te creëren, is het de Moskee die door knetterharde krakende microfoons weer allerlei gebeden opdreunt. Je kan niks anders doen dan je verstand op nul  zetten en gewoon doorgaan waar je mee bezig bent. Zo nemen ook sommige leerlingen gewoon een broertje of zusje mee om dat ze nu eenmaal de taak hebben om op hun te passen. En sommige nemen dan gelijk hun rust momentje

Ondanks het allemaal op een Gambiaanse manier/ tempo gaat, komen we toch iedere meeting weer een stapje verder.

Het wordt voor mij soms wel wat lastig om jullie nog iets nieuws te vertellen. In de afgelopen jaren heb ik jullie wel al heel veel over de cultuur verteld, hoewel je elke dag wel weer iets mee maakt. Maar mocht je precies willen lezen hoe wij onze dagen door brengen kijk dan op de verslagen van Laura. Kijk bij Learn2learnwaarbenjij.nl

Wij zitten weer volop in de watermeloenen tijd heerlijk met dit warme weer. Er liggen echt bergen langs de weg. Een meloen kost hier maar rond de 1,50 euro.

Op de compound waar wij regelmatig komen ( een grote compound waar wel meer dan 30 mensen wonen) hebben ze met elkaar een oude tv en dvd speler weten aan te schaffen. Ze hebben alleen maar zenders met reclame23 (2) en nieuws, geen film of soaps. Dit jaar had ik er aan gedacht om de dvd Ratatouille voor de kinderen mee te nemen. Omdat de kinderen zaterdag vrij waren van school mochten ze vrijdag avond met elkaar de film kijken. Dit was natuurlijk een feestje voor ze. Laura had wat heerlijk pepernoten meegenomen, dus toen we die tijdens de filmavond uitdeelde was het feest compleet. De tv staat op een soort tafeltje, maar alle kinderen zitten op een kleed op de grond. Helemaal leuk vonden ze het. Zelfs de volwassenen vonden het leuk om mee te kijken.(zie foto) Volgende keer dus nog meer dvd’s mee nemen.

Ik heb van een heleboel mensen spullen gekregen om hier weg te geven. Ik proberen soms foto’s te maken om te laten zien waar het terecht komt. Met de nagellak zijn ze erg blij. Af en toe geven we er aan iemand een of twee flesjes. Je ziet hun gezicht dan helemaal stralen. De meisjes mogen hier geen nagellak op naar school en ze doen het alleen op hun linker hand en teennagels omdat ze met rechts eten en ze bang zijn dat het af geeft.

Vin, de brillen zijn te gek, ze voelen zich helemaal stoer.

De badminton spullen zijn ook goed aangekomen en er zal nog wel een toernooitje georganiseerd gaan worden. De gymschoenen die ik had gekregen heb ik aan iemand gegeven die wel een paar schoenen kon gebruiken. Hij was er helemaal blij mee want het waren nog echte Reebok’s ook.    (Eric Jan misschien wil jij dit alvast aan de woensdag ochtend badminton groep door geven.)

Ook hebben we al op twee compound’s met veel kinderen wat teken spullen gegeven. Ubavka Super bedankt.

Emilie met jouw toilettasjes maken we ook heel veel mensen blij. Van de week gingen we naar een naamceremonie (een geboorte feest). We hadden geen cadeautje, maar hadden een tasje meegenomen met een paar nagellakjes en een ketting die jij had meegegeven. De kersverse moeder zag er al heel mooi uit, maar met de ketting en de nagellakjes was ze echt heel blij.

Van sommige mensen heb ik ook wat geld meegekregen. Ik vindt het altijd leuk om te kijken of we23 (3) met dat geld iemand ergens mee kunnen helpen. Zo ook op een compound waar iemand is die enorm versleten knieën heeft. In Gambia kunnen ze daar niets aan doen omdat er gewoon geen specialisten zijn, maar ook het geld niet hebben om een operatie te kunnen betalen. Er zit dus niets anders op dan door modderen, met heel veel pijn.  Ze hebben hier geen toiletten, maar gaten in de grond waar ze gehurkt boven moeten hangen. Voor haar is dat echt een probleem en ze kan bijna niet zonder hulp haar behoefte doen. Ik wil kijken of we voor deze vrouw een toilet pot kunnen sponsoren zodat ze zonder hulp naar de toilet kan en gewoon ergens op kan zitten wat makkelijker gaat met haar versleten knieën.

Tot zover weer even een verslagje.

 

Groetjes vanuit het warme Gambia.

Marlies